سعدیه، آرامگاه سعدی، شاعر و اندیشمند برجسته ایرانی، در شیراز واقع شده است. سعدی که به‌عنوان “استاد سخن” شناخته می‌شود، آثار ارزشمندی همچون “بوستان” و “گلستان” را به یادگار گذاشته است. این آرامگاه یکی از مهم‌ترین مراکز ادبی و فرهنگی ایران محسوب می‌شود و علاقه‌مندان به شعر و ادب از سراسر جهان برای بازدید از آن به شیراز سفر می‌کنند.
تاریخچه سعدیه
سعدی در قرن هفتم هجری قمری زندگی می‌کرد. او پس از سال‌ها سفر به نقاط مختلف جهان، به شیراز بازگشت و در همین شهر درگذشت. نخستین مقبره او در دوران ایلخانی ساخته شد، اما در دوران زندیه و سپس در دوران پهلوی بازسازی و توسعه یافت. طراحی فعلی آرامگاه توسط محسن فروغی، معمار برجسته ایرانی، انجام شده است.
معماری و طراحی
بنای آرامگاه سعدی در میان باغی سرسبز و زیبا قرار دارد. ساختمان اصلی از یک ایوان با ستون‌های سنگی تشکیل شده و سقف آن دارای گنبدی فیروزه‌ای است. حوض آب معروف سعدیه که مردم برای برآورده شدن آرزوهایشان سکه در آن می‌اندازند، یکی از جاذبه‌های اصلی این مکان است.
ویژگی‌های خاص
    •    حوض سکه: مردم بر این باورند که انداختن سکه در این حوض و شستن دست و صورت با آب آن، خوش‌شانسی می‌آورد.
    •    فضای شاعرانه: باغ‌های اطراف آرامگاه با درختان سرسبز، گل‌های زیبا و فضای آرام، محیطی دل‌نشین برای استراحت و تفکر ایجاد کرده است.
    •    برگزاری رویدادهای ادبی: برخی از برنامه‌های شعرخوانی و نشست‌های ادبی در سعدیه برگزار می‌شوند.